• گسترش سطح حمله به دستگاه‌های اینترنت اشیا

توسعه روزافزون اینترنت اشیا به‌طور قابل توجهی سطح حمله سازمان‌ها را گسترش داده است. دستگاه‌های اینترنت اشیا به‌دلیل ماهیت متصل و پیکربندی‌های امنیتی ضعیف، به هدفی جذاب برای مهاجمان سایبری تبدیل شده‌اند. این مهاجمان با بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌های موجود در این دستگاه‌ها، می‌توانند به شبکه‌های داخلی نفوذ کرده و عملیات‌ مخرب خود را اجرا کنند. در نتیجه این اتفاق، سازمان‌ها مجبور شده‌اند تا اقدامات امنیتی در حوزه اینترنت اشیا را تقویت کرده و به‌طور مداوم به دنبال راهکارهایی برای کاهش ریسک‌های ناشی از این تهدید باشند.

بیشتر بخوانید:

اینترنت اشیا باند باریک (NB-IoT) چیست و چگونه کار می ‌کند؟

• هماهنگ‌سازی جهانی اطلاعات، حریم خصوصی و مقررات داده

بسیاری از کارشناسان فناوری انتظار داشتند که شاهد یک روند جهانی به سمت ایجاد قوانین یکسان و هماهنگ در مورد حریم خصوصی داده‌ها باشیم. بااین‌حال، به‌دلیل تفاوت در منافع ملی هر کشور، دستیابی به این هماهنگی  تاکنون با چالش‌های جدی روبه‌رو بوده است. درحال‌حاضر، مقررات عمومی حفاظت از داده‌های اتحادیه اروپا (GDPR) به‌عنوان جامع‌ترین قانون در زمینه حفاظت از اطلاعات شخصی در جهان شناخته می‌شود.

در ادامه به بررسی پیش‌بینی‌های انجام شده در زمینه آینده امنیت سایبری می‌پردازیم.

آینده‌ای روشن برای امنیت سایبری با کمک هوش مصنوعی

با پیشرفت روزافزون هوش مصنوعی، پیش‌بینی می‌شود که این فناوری نوین در سال‌های آینده نقش بسیار مهمی در حفاظت از سیستم‌های کامپیوتری در برابر حملات سایبری داشته باشد. هوش مصنوعی می‌تواند با تحلیل حجم عظیمی از اطلاعات، تهدیدات جدید را زودتر از انسان‌ها شناسایی کند و راهکارهای دفاعی مناسب را پیشنهاد دهد. به عبارت دیگر، هوش مصنوعی به ما کمک می‌کند تا بهتر بتوانیم از خودمان در برابر حملات سایبری محافظت کنیم.

ابزارهای هوش مصنوعی می‌توانند تهدیدات را در لحظه وقوع تشخیص داده و به‌سرعت به آن‌ها واکنش نشان دهند. این به معنی افزایش سرعت پاسخ‌گویی به مشکلات امنیتی است. همچنین، با کمک این فناوری سیستم‌ها می‌توانند بدون نیاز به دخالت انسان خودشان را به‌روزرسانی کنند.

با این‌حال، نباید فراموش کنیم که هوش مصنوعی به‌تنهایی نمی‌تواند همه این کارها را انجام دهد. انسان‌ها همچنان برای نظارت بر این سیستم‌ها و تصمیم‌گیری‌های مهم لازم هستند. در آینده، ممکن است شاهد ربات‌های هوشمندی باشیم که به‌صورت خودکار از سیستم‌های کامپیوتری محافظت می‌کنند. این ربات‌ها می‌توانند تهدیدات را شناسایی کرده و آن‌ها را از بین ببرند.

مدل امنیتی اعتماد صفر ، راهکاری نوین برای حفاظت امنیت سایبری

در سال‌های اخیر، رویکرد امنیتی اعتماد صفر به‌عنوان یک استراتژی کلیدی در حفاظت از اطلاعات سازمان‌ها مطرح شده است. این رویکرد بر این اصل استوار است که به هیچ فرد یا دستگاهی به‌طور پیش‌فرض اعتماد نشود، حتی اگر درون شبکه سازمان باشد. به‌عبارت دیگر، هر دسترسی به منابع سازمان باید به‌طور مداوم و دقیق مورد احراز هویت قرار گیرد.

با افزایش کارکرد دورکاری و استفاده گسترده از دستگاه‌های مختلف (مانند لپ‌تاپ‌ها، تلفن‌های همراه و دستگاه‌های اینترنت اشیا)، اهمیت اعتماد صفر دوچندان شده است. زیرا در چنین محیطی، مرزهای شبکه سنتی از بین رفته و تهدیدات سایبری از جهات مختلفی می‌توانند به سازمان‌ها نفوذ کنند. دلایل اهمیت مدل اعتماد صفر عبارت‌اند از:

• حفاظت از داده‌ها: با احراز هویت دقیق کاربران و دستگاه‌ها، از دسترسی غیرمجاز به اطلاعات حساس جلوگیری می‌شود.
• کاهش ریسک حملات سایبری: با فرض وجود تهدیدات سایبری در هر زمان و مکان، سازمان‌ها می‌توانند واکنش سریع‌تری در برابر حملات داشته باشند.
• انطباق با مقررات: بسیاری از مقررات حفاظت از داده‌ مانند (GDPR) بر اهمیت احراز هویت و کنترل دسترسی تاکید دارند.

در سال 2024 و بعد از آن، انتظار می‌رود که اعتماد صفر به‌عنوان یک اصل اساسی در استراتژی‌های امنیتی سازمان‌ها جایگاه خود را مستحکم‌تر کند. بسیاری از سازمان‌ها درحال پیاده‌سازی چارچوب‌های جامع اعتماد صفر هستند؛ که شامل مراحل مختلفی از ارزیابی وضعیت موجود تا طراحی و اجرای کنترل‌های امنیتی است.

محاسبات کوانتومی، تحولی عظیم در دنیای امنیت سایبری

محاسبات کوانتومی به‌عنوان یک فناوری نوظهور، پتانسیل دگرگون کردن بسیاری از بخش‌ها، ازجمله امنیت سایبری را دارد. این فناوری با بهره‌گیری از اصول مکانیک کوانتومی، قادر است عملیات محاسباتی را با سرعتی بسیار بالاتر از کامپیوترهای کلاسیک انجام دهد.

محاسبات کوانتومی به‌عنوان یک فناوری دو لبه عمل می‌کند. از یک سو، تهدیدی جدی برای امنیت سیستم‌های اطلاعاتی موجود محسوب می‌شود و از سوی دیگر، فرصت‌های جدیدی را برای تقویت امنیت سایبری فراهم می‌کند. برای مقابله با چالش‌های ناشی از ظهور محاسبات کوانتومی، سازمان‌ها و دولت‌ها باید سرمایه‌گذاری بیشتری در تحقیق و توسعه امنیت سایبری پساکوانتومی انجام دهند. همچنین، لازم است که استانداردهای جدیدی برای رمزنگاری و امنیت داده‌ها تدوین شده تا از اطلاعات حساس در برابر تهدیدات کوانتومی محافظت شود. فرصت‌هایی که این فناوری در زمینه حفظ امنیت سایبری ایجاد کرده است عبارت‌اند از:

• رمزنگاری پساکوانتومی: ظهور محاسبات کوانتومی محققان را بر آن داشته است تا به‌دنبال الگوریتم‌های رمزنگاری جدیدی باشند که در برابر حملات کوانتومی مقاوم باشند. این الگوریتم‌ها به‌عنوان رمزنگاری پساکوانتومی شناخته می‌شوند و می‌توانند امنیت داده‌ها را در عصر کوانتومی تضمین کنند.
• تشخیص پیشرفته تهدیدات: محاسبات کوانتومی می‌تواند در تشخیص الگوها و انحرافات در داده‌ها به منظور شناسایی حملات سایبری بسیار موثر باشد. با استفاده از این فناوری، می‌توان تهدیدات را در مراحل اولیه شناسایی کرده و از وقوع خسارات گسترده جلوگیری کرد.
• شبکه‌های امن‌تر: محاسبات کوانتومی می‌تواند در ایجاد شبکه‌های ارتباطی مطمئن نقش داشته باشد. به‌عنوان مثال، توزیع کلید کوانتومی (QKD) یک روش ایمن برای تبادل کلیدهای رمزنگاری بین دو طرف است که در برابر هرگونه شنود مقاوم است.