انسان در  دوره‌های مختلف تاریخ، نگرانی‌های متفاوتی داشته است. گاهی کمبود منابع غذایی ذهن او را به خود مشغول کرده، گاهی ناامنی و جنگ! اما شاید بتوان ادعا کرد که یکی از مهم‌ترین دل‌مشغولی‌های امروز انسان آلودگی‌های عظیم محیط‌زیستی است که زندگی هزاران گونه جانوری و گیاهی را به خطر  می‌اندازد. همین دغدغه سبب شده که افراد و نهادهای مختلف در صدد یافتن راه‌هایی برای برون‌رفت از این بحران باشند. راهکارهایی مثل مدیریت زباله خانگی، استفاده نکردن از خودروهای تک‌سرنشین و… بدون‌شک همه این‌ها می‌تواند تأثیری مثبت بر کاهش آلودگی‌های محیطی بگذارد؛ اما واقعیت این است که تا زمانی‌که این اقدامات به‌صورت زیرساختی و یکپارچه درنیاید، نمی‌تواند تأثیری عمده‌ بر این روند روبه‌رشد بگذارد. به همین دلیل، دولت‌ها و سازمان‌های فعال در حوزه تکنولوژی و برنامه‌ریزی شهری، چندین سال است که در راستای کاهش آلاینده‌های گوناگون، اقدام به ایجاد تغییراتی عمده و زیرساختی در شهرها  کرده‌اند که یکی از موفق‌ترین نمونه‌های آن در کشور کانادا و شهر ونکوور انجام شده است.

این کشور توانسته با استفاده از تکنولوژی اینترنت اشیا ، سیستم حمل‌ونقل سبز را در شهر ونکوور پیاده‌سازی کند.  در مقاله حاضر قصد داریم به تجربه کشور کانادا در ایجاد زیرساخت‌های مناسب برای حفاظت از محیط‌زیست و کاهش آلودگی‌ها بپردازیم.